این قصه تو رو یاد چه لحظه‌ای انداخت؟
من عاشق فصل بهارم چون سبزی محلی این غذا برای فصل بهاره. بچه که بودم وقتی مدرسه میرفتم روزایی که مامانم این غذا رو میپخت از توی کوچه بوی برنج و سبزیش رو می شنیدم و خوشحال میشدم. مامانم این غذا رو روی چراغ سه فتیله‌ای آبی رنگ در قابلمه مسی دم میکرد که من همیشه محو اون چراغ و طعم غذا توی قابلمه مسی بودم. عاشق اون قسمت برنجم که گوشت روش بوده و به اصطلاح شِل شده :)
مواد لازم:
سبزی محلی، برنج، گوشت دنده
طرز تهیه:
گوشت خام رو با نمک و فلفل و گرد غوره طعم دار میکنیم و پیاز خورد شده رو بهش اضافه میکنیم و میذاریم چند ساعت بمونه. سبزی های محلی رو ریز میکنیم. آب برنج رو میزاریم و برنج رو میجوشونیم و زنده تر برنج رو آبکش میکنیم. بعدش سبزی و برنج با هم قاطی میکنیم. بعد ته دیگ رو میزاریم و یک لایه برنج می ریزیم و حالا گوشت های طعم دار شدمون رو میچینیم روی برنج که البته نکتش اینکه گوشت ها خام هستن 🙂 بعد بقیه برنج رو اضافه میکنیم، آب و روغن رو باهم قاطی میکنیم و می ریزیم رو برنج و میزاریم دم برنج بالا بیاد. بعد با شعله خیلی کم که شعله پخش کن هم گذاشتیم زیر قابلمه، میزاریم برای ۲ تا ۳ ساعت برنجمون دم بکشه و گوشتمون هم بپزه و غذا ما آمادست 🙂
کی بهت یاد داده؟
مامان جون
این قصه رو به چه کسی تقدیم می‌کنی؟
همسرم و دخترام
این لحظه‌ی بی‌تکرار با سون خوشمزه‌تره:
